Van binnen naar buiten.

Toen verhuisden alle patiënten van het Binnenziekenhuis naar het nagelnieuwe Catharinaziekenhuis in Woensel. Al maanden was er door bestuurders, medewerkers en externe deskundigen gebroed op deze belangrijke verhuisoperatie. Niets mocht fout gaan. Tussen 09.00 en 12.00 uur op deze woensdag in september werden met negen ambulances, twee autobussen en een verhuiswagen ongeveer 350 patiënten overgebracht. In de speciaal geprepareerde verhuiswagen werden de meest kwetsbare patiënten vervoerd. Op geen enkele manier mocht hun rit van de Vestdijk naar de Michelangelolaan verstoord worden. Vele politieagenten bewaakten de route en verkeerslichten werkten tijdelijk op handbediening om snel ingrijpen mogelijk te maken.
Uiteindelijk werden ruim honderd patiënten minder vervoerd dan vooraf ingecalculeerd. Dit was te danken aan de medisch specialisten die de dagen voor de verhuizing terughoudend waren geweest in het opnemen van nieuwe patiënten, omdat ze bang waren boven de vooraf gestelde limiet van 450 patiënten uit te komen.
De eerste tijdelijke bewoner van het Catharinaziekenhuis was een man die tijdens de bouw van het hospitaal gewond was geraakt. Door een val in een diepe bouwput had hij een hersenschudding, drie gebroken ribben en een blauw oog opgelopen. De onfortuinlijke man werd extra in de watten gelegd. Zijn eersteklas kamer met telefoon en televisie werd opgesierd met slingers en bloemstukken. ‘De komende vier weken lig ik hier als een vorst’, was zijn commentaar. Ook een jong patiëntje dat opgenomen was geweest in het verouderde Binnenziekenhuis was zeer in zijn nopjes. ‘Het is hier net zo mooi als bij Peek en Cloppenburg’, verklaarde hij. Overigens werd niet alleen de gewonde bouwvakker extra vertroeteld. Alle patiënten kregen een bloemetje op het nachtkastje en de Algemene Bank Nederland deed daar nog een fruitmand voor de patiënten en een bos bloemen voor de verpleging bij. Een schoenhandel uit Woensel verwelkomde het ziekenhuis en patiënten door een heel grote taart te laten bezorgen waarvan wel 500 stukken gesneden konden worden.