Het Stadspad.

Dit moet worden gevierd en hoe kun je dat beter doen dan door naar buiten te gaan. Bijvoorbeeld door je aan te sluiten bij een stadsgids. Deze voert je langs de  historische en architectonische hoogtepunten van de stad en geeft je ondertussen allerhande informatie. Hierdoor ga je op een andere manier naar de omgeving kijken.
Eind jaren 1970 werd op initiatief van een milieu educator in samenwerking met het toenmalige Jeugdhotel aan de Paradijslaan een alternatieve route uitgezet door Eindhoven, de zogenaamde Towntrail. Het idee van de Towntrail was overgewaaid uit Engeland en richtte zich voornamelijk op alternatieve jongeren die al backpackend de wereld bereisden.
De Eindhovense variant, het Stadspad, voerde de toerist niet langs Evoluon of Van Abbemuseum, maar juist langs de vaak niet zo fraaie achterkanten van de stad. De voorkant van het Stratumseind was bij velen al snel genoegzaam bekend, maar wie kende nu eigenlijk de achterkant, waar vele eeuwen geschiedenis zichtbaar zijn door grillige bebouwingslijnen, roestige muurankers en krakkemikkig golvende daken? Het Stadspad voerde niet alleen langs gebouwen, de wandelaar werd onderweg ook geattendeerd op bijzondere bomen, muurschilderingen, op spitsvondige leuzen gekalkt op stoep of muur, stickers en bijzondere etalages. En juist deze bezienswaardigheden hadden nogal een vluchtig karakter. Stickers worden verwijderd, etalages veranderd en tja, dan ontstaat een Stadspad dat wel hip is, maar niet meer bij de tijd. De route was te koop bij het Jeugdhotel en de VVV voor anderhalve gulden. Het Jeugdhotel moest in 1986, ondanks voldoende belangstelling maar onvoldoende financiële middelen, na twaalf jaar de deuren sluiten. Maar of de Stadspadroute nog zo lang in het folderrek bij de VVV heeft gestaan?