Het 18 Septemberplein, de kameleon van Eindhoven
Aanverwante artikelen
Zijn er gebieden in Eindhoven die net zo vaak en ingrijpend op de schop zijn gegaan als de omgeving van het station en het huidige 18 Septemberplein?
150 Jaar geleden, met de opening van de spoorlijn Breda-Eindhoven-Venlo werd Eindhoven aangesloten op het landelijke spoorwegnet. Daarmee kreeg Eindhoven een nieuwe entree. Bezoekers uit alle windstreken zetten via het station voet op Eindhovense bodem. En de bezoekersaantallen werden er meer en meer dankzij de sterke groei van de bevolking en de toenemende industriële activiteit. In de twintigste eeuw komen er nog twee belangrijke middelen van vervoer bij, namelijk de fiets, en niet zo heel lang daarna de auto en vrachtauto. Om het groeiend aantal verkeersdeelnemers en -bewegingen in goede banen te leiden ging Eindhoven flink op de schop. Ruim baan voor het verkeer, letterlijk. Bestaande wegen werden verhard en verbreed en nieuwe wegen werden aangelegd. In Eindhoven ging dat onder meer ten koste van de grachten zoals die gelegen aan de Vestdijk en de Keizersgracht en het riviertje de Gender dat geheel werd overkluist. Het gemotoriseerde verkeer moest immers vlot kunnen doorstromen. Rotondes, vent-, ring-, en snelwegen, viaducten, tunnels en andere civieltechnische kunstwerken doemen sindsdien op om de complexer wordende verkeersinfrastructuur in goede banen te leiden. Dat moderne verkeersplannen echter geen lang leven beschoren zijn blijkt wel uit de vele veranderingen die de omgeving van het station en het 18 Septemberplein inmiddels hebben ondergaan. Nog even en dan is ook de Gender weer van de partij.
