Van Doorne's Verkeerstuin

8 juni 1972: Industrieel icoon en bedenker van het pientere pookje dr. Hub van Doorne en burgervader van alle Eindhovenaren Herman Witte waagden zich op genummerde kinderfietsjes op  het asfalt – of was het beton? - van de Van Doorne’s Verkeerstuin, nadat een pienter pookje was overgehaald en twee verkeersbrigadiertjes in de hal van het bijbehorende gebouw een plaquette hadden onthuld. Mede dankzij een gulle gift van DAF, groot een half miljoen guldens, bij gelegenheid van het 40-jarig bestaan van het bedrijf in 1968 was deze verkeerstuin aan de Boutenslaan tot stand gekomen. Nu was de tuin dan officieel geopend en kon de schoolgaande jeugd in een veilige omgeving de kunst van het bewegen in het verkeer onder de knie krijgen. En dat was hard nodig. De hoofdinspecteur van de Eindhovense verkeerspolitie presenteerde enkele schrikbarende cijfers: Van de eerste drie klassen van de basisschool bleek bijna elk kind een eigen fiets te hebben, goed nieuws dus zou je zeggen, maar nu komt het: Het leeuwendeel daarvan fietste zonder begeleiding op het trottoir en een iets kleiner maar nog steeds groot aantal begaf zich ook onbegeleid op de rijweg waar auto’s, vrachtauto’s, bussen en motoren voorbijrazen. Dertien procent van alle verkeersslachtoffers was nu jonger dan 15 jaar. Enige dankbaarheid van de burgemeester jegens de gulle gever om deze cijfers naar beneden te brengen middels educatie zou dus op zijn plaats zijn. De burgervader reageerde echter zuinigjes, keek het gegeven paard in de bek: “Veel zaken zijn in de Eindhoven door middel van giften tot stand gekomen, zoals het Van Abbemuseum, het Philips-Van Lenneppark en nu de verkeerstuin. Daar staat tegenover dat de gemeente vervolgens subsidie moet verstrekken. We moeten krentiger zijn met het aannemen van giften”. Tien jaar later draaide de gemeente die geldkraan resoluut dicht.