Duivel, trek eens!
Aanverwante artikelen
Een verhaal uit de tijd dat men nog geloofde in duivels, heksen, weerwolven en spoken in Eindhoven en omgeving in de 18de en 19de eeuw.
In de omgeving van Eindhoven woonde ooit eens een man die zei van niemand bang te zijn, “Zelfs niet van de duivel”. Totdat hij op een avond door een aantal vrienden uitgedaagd werd om eens naar de zolder te gaan, daar twee vingers omhoog te steken en te roepen: "Duivel, trek eens aan mijn vinger!"
Hoewel de man nu wel wat begon te twijfelen aan zijn moed, wilde hij zich toch niet laten kennen en ging de trap op naar boven. Daar stak hij twee vingers omhoog en riep zo luid, dat ze hem beneden goed konden horen: “Duivel, trek eens aan mijn vinger!"
Op hetzelfde moment hoorden de vrienden een ontzettend kabaal op de zolder. Even later was het doodstil. Niemand durfde naar boven te gaan om een kijkje te nemen.
Een goed half uurtje later kwam de held van het drama echter door de achterdeur het huis weer binnen, vol bulten en schrammen en met zijn kleren aan flarden. Nog bevend van angst vertelde hij dat de duivel inderdaad gekomen was, hem bij zijn vingers had vast gepakt en hem daarna door het dakraampje naar buiten had geslingerd. Toen hij na een half uurtje weer bij was gekomen, bleek hij op het erf achter het huis terecht te zijn gekomen.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven.
