Terug naar toen: Tabak van
Vorige week las u op deze plek over het aardgas en de houtkachel. Die passen niet in ons streven naar een klimaatneutrale en gezonde woonomgeving. En wat dacht u dan van de sigaar en de sigaret? Nog even en dan is het opsteken van een sigaar of sigaret een ernstig misdrijf. De tabaksindustrie kan inmiddels op geen greintje sympathie meer rekenen. Het is het kwaad in zijn ergste vorm, behalve voor ‘s lands schatkist dan.
Terug naar toen: Biebbeleid
Vroeger was niet alles beter, zeker niet, maar we kunnen wel vaststellen dat de samenleving er ook niet gemakkelijker op wordt ondanks de verwoede pogingen van de Belastingdienst om het jaarlijkse belastingaangiftecircus te vereenvoudigen. Om vat te krijgen op complexe zaken des levens plakken we etiketten op mensen en hun gedragingen.
Terug naar toen: voor het eerst naar de brugklas
Behalve dat het dit jaar precies vijftig jaar geleden is dat Jan Janssen de Tour de France won en de Fabeltjeskrant voor het eerst op televisie verscheen wachtte Nederland en met name de lagere schoolverlaters een grote verandering.
Terug naar toen: Vastenavondvermaak
Misschien komt u nu net thuis na uzelf vier dagen lang vol overgave te hebben gestort op het Lampegatse carnaval. Pekske Pronken, Drie Uurkes Vurraf, de aankomst van de Stadsprins en zijn gevolg op de Hoofdstatie, de Lampegatse optocht, in polonaise van kroeg naar kroeg en de boerenbruiloft op de afsluitende dinsdag.
Terug naar toen: blindgangers …
Men vraagt het zich wel eens af, schijnt. Wat is nu eigenlijk het belang van het bewaren van een historisch archief? Staan de geschiedenisboeken niet al vol genoeg? Zijn inmiddels niet alle stambomen uitgeplozen?
Terug naar toen: de telefoongids
Het was groot nieuws vorige week. De papieren telefoongids houdt er mee op. Nooit meer dat dik pak papier op de deurmat, dat vervolgens een plek kreeg in een la en een jaar later, nog onberoerd, werd vervangen door een geactualiseerd exemplaar.
Terug naar toen; Mijnheer Remi
‘Een ietwat hoekige man, zeker geen dynamische persoonlijkheid. De taal der diplomaten lag hem niet. Hij miste soms gevoel voor proporties. Hij was niet van de achter-ommetjes, maar ging recht door zee. Daar was geen woord Frans bij.’ Desondanks was hij zeer geliefd. Mijnheer Remi werd hij genoemd door zijn personeel. ’s Ochtends was hij als eerste op kantoor, tijd voor ontspanning of vakantie gunde hij zichzelf nauwelijks, zelfs niet toen hij daarvoor ruimschoots de leeftijd en de middelen had.
ZOEKEN...
_600_185x119.jpg)
_600_155x100.jpg)
