Limburgia

In 1963 kwam de heer Rossier, Maastichtenaar van geboorte, vanuit Houthem waar hij Hotel Geuldal bestierde, naar Eindhoven. Daar aangekomen maakte hij direct plannen voor de modernisering van Limburgia. Plannen die drie jaar later werden uitgevoerd. Dertien kamers, een gezellig restaurant dat plaats bood aan 100 personen, en grote zalen voor partijen en vergaderingen. Twee biljarts, die omgebouwd konden worden tot podium en een keuken die 180 maaltijden per uur kon produceren. Daarnaast kreeg het nieuwe terras wel dertig(!) rotanstoeltjes. Maar de allergrootste trots werd aangelegd door installeurs van de Dommelse Bierbrouwerijen: een 27 meter lange bierleiding waarin het bier onderweg werd gekoeld!

‘Ik zit nu negen jaar in het vak’, vertelt de exploitant, ‘voor die tijd was ik wiskundeleraar’. ‘Wij (heer en mevrouw Rossier) voelen ons best thuis in Eindhoven. Het is hier bijzonder prettig werken. Ik zou niet meer naar Limburg terug willen. Er heerst hier een prettige sfeer.’

Aan al die gezelligheid kwam ook weer een eind. In 1981 werd het pand tijdens de ‘woonwoededag’ door leden van de Eindhovens Kraakbond gekraakt. De kraakactie was bedoeld als protest tegen de jarenlange leegstand van (bedrijfs) panden in de binnenstad. Volgens de actievoerders stond het gebouw op dat moment al ruim zeven jaar leeg en had de gemeente dit pand eigenlijk moeten vorderen om zo desperate woningzoekenden in de stad aan woonruimte te helpen. Na deze korte actie stond het pand weer een aantal jaren leeg. In 1983 maakte slopersbedrijf Heezen korte metten met het hotel, waarna in de jaren negentig deze plek onderdeel werd van de Heuvel Galerie.